_1. ସେମାନଙ୍କଠାରୁ ବିଦାୟ ଘେନି ଆମ୍ଭେମାନେ ଜାହାଜରେ ଚଢ଼ି ସିଧା ବାଟରେ କୋସ୍କୁ ଆସିଲୁ, ପରଦିନ ରୋଦାକୁ, ପୁଣି ସେସ୍ଥାନରୁ ପାତାରାକୁ ଆସିଲୁ । _2. ସେଠାରେ ଫୈନୀକିଆକୁ ପାର ହୋଇ ଯାଉଥିବା ଗୋଟିଏ ଜାହାଜ ପାଇ ଆମ୍ଭେମାନେ ସେଥିରେ ଚଢ଼ି ଯାତ୍ରା କଲୁ । _3. ପରେ କୁପ୍ର ଦୃଷ୍ଟିଗୋଚର ହୁଅନ୍ତେ ତାହା ବାମ ପାଖରେ ଛାଡ଼ି ଆମ୍ଭେମାନେ ସୁରିଆକୁ ଯାତ୍ରା କରି ସୋରରେ ଉପସ୍ଥିତ ହେଲୁ, କାରଣ ସେଠାରେ ଜାହାଜରୁ ମାଲପତ୍ର ଖଲାସ କରିବାର ଥିଲା । _4. ଶିଷ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଖୋଜି ସେମାନଙ୍କ ସାକ୍ଷାତ ପାଇ ସାତ ଦିନ ସେଠାରେ ରହିଲୁ; ପୁଣି, ପାଉଲ ଯେପରି ଯିରୂଶାଲମରେ ପଦାର୍ପଣ ନ କରନ୍ତି, ଏଥିପାଇଁ ସେମାନେ ଆତ୍ମାଙ୍କ ଦ୍ଵାରା ତାଙ୍କୁ କହିଲେ । _5. ସେହି ସାତ ଦିନ ରହିଲା ଉତ୍ତାରେ ଆମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରସ୍ଥାନ କରି ଯାତ୍ରା କଲୁ, ପୁଣି ସେମାନେ ସମସ୍ତେ ସ୍ତ୍ରୀ ଓ ପିଲାପିଲିଙ୍କ ସହିତ ନଗରର ବାହାର ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଛାଡ଼ିବା ନିମନ୍ତେ ଆସିଲେ, _6. ଆଉ, ସମୁଦ୍ରକୂଳରେ ଜାନୁପାତ କରି ଆମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରାର୍ଥନା କଲୁ, ପୁଣି ପରସ୍ପରଠାରୁ ବିଦାୟ ଘେନିଲୁ; ପରେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଜାହାଜରେ ଚଢ଼ିଲୁ, ଆଉ ସେମାନେ ଘରକୁ ବାହୁଡ଼ିଗଲେ । _7. ଆମ୍ଭେମାନେ ସୋରରୁ ଜଳଯାତ୍ରା ଶେଷ କରି ପତଲମାଇରେ ପହଞ୍ଚିଲୁ ଓ ଭାଇମାନଙ୍କୁ ନମସ୍କାର କରି ଗୋଟିଏ ଦିନ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ରହିଲୁ । _8. ପରଦିନ ଆମ୍ଭେମାନେ ପ୍ରସ୍ଥାନ କରି କାଇସରିଆକୁ ଗଲୁ, ଆଉ ସାତ ଜଣଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଅନ୍ତର୍ଗତ ସୁସମାଚାର ପ୍ରଚାରକ ଫିଲିପ୍ପଙ୍କ ଗୃହରେ ପ୍ରବେଶ କରି ତାଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ରହିଲୁ । _9. ତାଙ୍କର ଚାରି ଜଣ କୁମାରୀ କନ୍ୟା ଥିଲେ, ସେମାନେ ଭାବବାଦିନୀ ଥିଲେ । _10. ସେହି ସ୍ଥାନରେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଅନେକ ଦିନ ରହିଲା ପରେ ଆଗାବ ନାମକ ଜଣେ ଭାବବାଦୀ ଯିହୁଦା ପ୍ରଦେଶରୁ ଆସିଲେ । _11. ସେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଆସି ପାଉଲଙ୍କ କଟିବନ୍ଧନ ଘେନି ଆପଣା ହସ୍ତପଦ ବନ୍ଧନ କରି କହିଲେ, ପବିତ୍ର ଆତ୍ମା ଏହା କହନ୍ତି, ଏହି କଟିବନ୍ଧନର ଅଧିକାରୀଙ୍କି ଯିରୂଶାଲମନିବାସୀ ଯିହୁଦୀମାନେ ଏହିପରି ବାନ୍ଧି ବିଜାତିମାନଙ୍କ ହସ୍ତରେ ସମର୍ପଣ କରିବେ । _12. ଏହିସମସ୍ତ କଥା ଶୁଣି ଯିରୂଶାଲମକୁ ନ ଯିବା ପାଇଁ ଆମ୍ଭେମାନେ ଓ ସେହି ସ୍ଥାନର ଲୋକମାନେ ତାଙ୍କୁ ବିନତି କଲୁ । _13. ସେଥିରେ ପାଉଲ ଉତ୍ତର ଦେଲେ, ତୁମ୍ଭେମାନେ କ୍ରନ୍ଦନ କରି ଓ ମୋହର ହୃଦୟକୁ ବିଦୀର୍ଣ୍ଣ କରି କʼଣ କରୁଅଛ? କାରଣ ମୁଁ ପ୍ରଭୁ ଯୀଶୁଙ୍କ ନାମ ନିମନ୍ତେ ଯିରୂଶାଲମରେ କେବଳ ବନ୍ଧା ହେବାକୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ, ତାହା ନୁହେଁ, ମାତ୍ର ମରିବାକୁ ସୁଦ୍ଧା ପ୍ରସ୍ତୁତ ଅଛି । _14. ସେ ନ ମାନିବାରୁ ଆମ୍ଭେମାନେ କ୍ଷା; ହୋଇ କହିଲୁ, ପ୍ରଭୁଙ୍କର ଇଚ୍ଛା ସଫଳ ହେଉ । _15. ଏହିସମସ୍ତ ଦିନ ଉତ୍ତାରେ ଆମ୍ଭେମାନେ ଜିନିଷପତ୍ର ଘେନି ଯିରୂଶାଲମକୁ ଯାତ୍ରା କଲୁ । _16. ପୁଣି, କାଇସରିଆରୁ କେତେକ ଜଣ ଶିଷ୍ୟ ମଧ୍ୟ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଗଲେ; ସେମାନେ କୁପ୍ରର ମନାସୋନ ନାମକ ଜଣେ ଆଦିମ ଶିଷ୍ୟଙ୍କୁ ସାଙ୍ଗରେ ଆଣିଲେ, ତାଙ୍କ ଘରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କର ରହିବାର ଥିଲା । _17. ଆମ୍ଭେମାନେ ଯିରୂଶାଲମରେ ପହଞ୍ଚନ୍ତେ, ଭାଇମାନେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କୁ ଆନନ୍ଦରେ ଗ୍ରହଣ କଲେ _18. ପରଦିନ ପାଉଲ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ସହିତ ଯାକୁବଙ୍କ ଗୃହକୁ ଗଲେ, ଆଉ ସମସ୍ତ ପ୍ରାଚୀନ ସେ ସ୍ଥାନରେ ଉପସ୍ଥିତ ହେଲେ । _19. ସେ ସେମାନଙ୍କୁ ନମସ୍କାର କଲା ଉତ୍ତାରେ, ଈଶ୍ଵର ତାଙ୍କ ସେବା ଦ୍ଵାରା ବିଜାତିମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଯେଉଁ ଯେଉଁ କାର୍ଯ୍ୟ ସାଧନ କରିଥିଲେ, ସେହିସବୁ ଗୋଟି ଗୋଟି କରି ସେମାନଙ୍କ ନିକଟରେ ବର୍ଣ୍ଣନା କଲେ । _20. ସେମାନେ ତାହା ଶୁଣି ଈଶ୍ଵରଙ୍କ ମହିମା କୀର୍ତ୍ତନ କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ, ପୁଣି ତାଙ୍କୁ କହିଲେ, ହେ ଭାଇ, ଯିହୁଦୀମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଯେ କେତେ ସହସ୍ର ବିଶ୍ଵାସୀ ଅଛନ୍ତି, ଏହା ତୁମ୍ଭେ ଦେଖୁଅଛ, ସେସମସ୍ତେ ବ୍ୟବସ୍ଥା ପକ୍ଷରେ ଉଦ୍ଯୋଗୀ । _21. ପୁଣି, ବିଜାତିମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ବାସକାରୀ ସମସ୍ତ ଯିହୁଦୀଙ୍କି ଆପଣା ଆପଣା ଶିଶୁମାନଙ୍କୁ ସୁନ୍ନତ ନ କରିବାକୁ ଓ ବିଧିବିଧାନ ଅନୁସାରେ ନ ଚଳିବାକୁ କହି ମୋଶାଙ୍କ ବ୍ୟବସ୍ଥା ପରିତ୍ୟାଗ କରିବା ନିମନ୍ତେ ତୁମ୍ଭେ ଯେ ସେମାନଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦେଇଥାଅ, ତୁମ୍ଭ ବିଷୟରେ ସେମାନେ ଏହି ସମ୍ଵାଦ ପାଇଅଛନ୍ତି । _22. ତେବେ କʼଣ କରାଯାଏ? ତୁମ୍ଭେ ଆସିଅଛ ବୋଲି ସେମାନେ ଅବଶ୍ୟ ଶୁଣିବେ । _23. ଏଣୁ ଆମ୍ଭେମାନେ ତୁମ୍ଭକୁ ଯାହା କହୁଅଛୁ, ତାହା କର । ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ପାଖରେ ଚାରି ଜଣ ଲୋକ ଅଛନ୍ତି, ସେମାନେ ଗୋଟିଏ ବ୍ରତ ଘେନିଅଛନ୍ତି; _24. ସେମାନଙ୍କୁ ଘେନି ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ଆପଣାକୁ ଶୁଚି କର, ଆଉ ସେମାନଙ୍କ ମସ୍ତକମୁଣ୍ତନର ବ୍ୟୟ ଭାର ବହନ କର, ତାହାହେଲେ ତୁମ୍ଭ ବିଷୟରେ ସେମାନେ ଯେଉଁସବୁ ସମ୍ଵାଦ ପାଇଅଛନ୍ତି, ସେଥିରେ ଯେ କିଛି ସତ୍ୟ ନାହିଁ, ବରଂ ତୁମ୍ଭେ ଯେ ନିଜେ ସୁଦ୍ଧା ବ୍ୟବସ୍ଥା ପାଳନ କରି ଆଚରଣ କରୁଅଛ, ଏହା ସମସ୍ତେ ଜାଣିବେ । _25. କିନ୍ତୁ ଯେଉଁ ବିଜାତିମାନେ ବିଶ୍ଵାସୀ ହୋଇଅଛନ୍ତି, ସେମାନଙ୍କ ସମ୍ଵନ୍ଧରେ ପ୍ରତିମା ନିକଟରେ ଉତ୍ସର୍ଗୀକୃତ ପ୍ରସାଦ, ରକ୍ତ, ଶ୍ଵାସରୋଧ ଦ୍ଵାରା ମୃତ ପ୍ରାଣୀର ମାଂସ, ଆଉ ପରଦାରଠାରୁ ଆପଣା ଆପଣାକୁ ପୃଥକ ରଖିବା ଯେ ଉଚିତ, ଏହା ଆମ୍ଭେମାନେ ବିଚାର କରି ଲେଖିଅଛୁ । _26. ସେଥିରେ ପାଉଲ ସେହି ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଘେନି ପରଦିନ ସେମାନଙ୍କ ସହିତ ଆପଣାକୁ ଶୁଚି କରି ମନ୍ଦିର ଭିତରେ ପ୍ରବେଶ କଲେ, ପୁଣି ସେମାନଙ୍କ ପ୍ରତ୍ୟେକର ନିମନ୍ତେ ନୈବେଦ୍ୟ ଉତ୍ସର୍ଗ ହେବା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଶୌଚକର୍ମରେ କେତେ ଦିନ ଲାଗିବ, ତାହା ଜଣାଇଦେଲେ । _27. ସେହି ସାତ ଦିନ ପ୍ରାୟ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇ ଆସିଲେ ଆସିଆର ଯିହୁଦୀମାନେ ମନ୍ଦିରରେ ତାଙ୍କୁ ଦେଖି ଲୋକସମୂହକୁ ଉତ୍ତେଜିତ କଲେ, ପୁଣି ତାଙ୍କୁ ଧରି ଚିତ୍କାର କରି କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ, _28. ହେ ଇସ୍ରାଏଲୀୟ ଲୋକମାନେ, ସାହାଯ୍ୟ କର; ଯେଉଁ ଲୋକଟା ସବୁ ସ୍ଥାନରେ ଆମ୍ଭମାନଙ୍କ ଜାତି, ବ୍ୟବସ୍ଥା ଓ ଏହି ସ୍ଥାନ ବିପକ୍ଷରେ ସମସ୍ତଙ୍କୁ ଶିକ୍ଷା ଦିଏ, ସେ ଏହି; ଆହୁରି ମଧ୍ୟ ସେ ମନ୍ଦିର ଭିତରକୁ ଗ୍ରୀକ୍ମାନଙ୍କୁ ସୁଦ୍ଧା ଆଣି ଏହି ପବିତ୍ର ସ୍ଥାନକୁ ଅଶୁଚି କରିଅଛି । _29. କାରଣ ସେମାନେ ପୂର୍ବେ ନଗର ମଧ୍ୟରେ ଏଫିସର ତ୍ରଫିମଙ୍କୁ ପାଉଲଙ୍କ ସାଙ୍ଗରେ ଦେଖିଥିଲେ, ଆଉ ସେ ତାଙ୍କୁ ମନ୍ଦିର ଭିତରକୁ ଆଣିବେ ବୋଲି ଅନୁମାନ କରୁଥିଲେ । _30. ଏଥିରେ ନଗରଯାକ ଚହଳ ପଡ଼ିଗଲା, ଲୋକମାନେ ଏକାଠି ଦୌଡ଼ିଲେ, ପୁଣି ସେମାନେ ପାଉଲଙ୍କୁ ଧରି ମନ୍ଦିର ବାହାରକୁ ଟାଣି ଆଣିଲେ; ଆଉ, ସେହିକ୍ଷଣି ଦ୍ଵାରସବୁ ବନ୍ଦ କରାଗଲା । _31. ପୁଣି, ସେମାନେ ତାଙ୍କୁ ମାରିପକାଇବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରନ୍ତେ, ସମୁଦାୟ ଯିରୂଶାଲମ ଗଣ୍ତଗୋଳରେ ପରିପୂର୍ଣ୍ଣ ହୋଇଅଛି ବୋଲି ସୈନ୍ୟଦଳର ସହସ୍ର-ସେନାପତିଙ୍କ ନିକଟକୁ ସମ୍ଵାଦ ଆସିଲା । _32. ଏଥିରେ ସେ ସେହିକ୍ଷଣି ସୈନ୍ୟ ଓ ଶତସେନାପତିମାନଙ୍କୁ ଘେନି ସେମାନଙ୍କ ନିକଟକୁ ଦୌଡ଼ିଗଲେ । ସେମାନେ ସହସ୍ରସେନାପତି ଓ ସୈନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ଦେଖି ପାଉଲଙ୍କୁ ପ୍ରହାର କରିବାରୁ କ୍ଷା; ହେଲେ । _33. ସେତେବେଳେ ସହସ୍ରସେନାପତି ପାଖକୁ ଆସି ତାଙ୍କୁ ଧରି ଦୁଇଟା ଶିକୁଳିରେ ତାଙ୍କୁ ବାନ୍ଧିବା ପାଇଁ ଆଜ୍ଞା ଦେଲେ, ପୁଣି ସେ କିଏ ଓ କʼଣ କରିଅଛି ବୋଲି ପଚାରିଲେ । _34. ସେଥିରେ ଲୋକସମୂହ ମଧ୍ୟରୁ କେହି କେହି ଏକଥା, କେହି କେହି ସେକଥା କହି ଚିତ୍କାର କରିବାକୁ ଲାଗିଲେ । ଆଉ, ସେ ଗଣ୍ତଗୋଳର କାରଣ ନିଶ୍ଚୟ ରୂପେ କିଛି ଜାଣି ନ ପାରିବାରୁ ତାଙ୍କୁ ଗଡ଼କୁ ଘେନିଯିବା ନିମନ୍ତେ ଆଦେଶ ଦେଲେ । _35. ପୁଣି, ଯେତେବେଳେ ସେ ସୋପାନ ଉପରକୁ ଆସିଲେ, ସେତେବେଳେ ଲୋକସମୂହର ଉଗ୍ରତା ହେତୁ ସୈନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ତାଙ୍କୁ ବୋହି ନେଇଯିବାକୁ ପଡ଼ିଲା, _36. କାରଣ ଅସଂଖ୍ୟ ଲୋକ ପଛରେ ଯାଉ ଯାଉ ତାକୁ ବଧ କର ବୋଲି ଚିତ୍କାର କରୁଥିଲେ । _37. ସେମାନେ ପାଉଲଙ୍କୁ ଗଡ଼ ଭିତରକୁ ଘେନିଯିବା ନିମନ୍ତେ ଉଦ୍ୟତ ହେବା ସମୟରେ ସେ ସହସ୍ର-ସେନାପତିଙ୍କି କହିଲେ, ମୁଁ ଆପଣଙ୍କୁ କିଛି କହି ପାରେ କି? ସେଥିରେ ସେ କହିଲେ, ତୁମ୍ଭେ କି ଗ୍ରୀକ୍ ଜାଣ? _38. ତେବେ, ଯେଉଁ ମିସରୀୟ ଲୋକ ଏଥିପୂର୍ବେ ବିଦ୍ରୋହ ଲଗାଇ ଚାରିହଜାର ଡକାଇତମାନଙ୍କୁ ପ୍ରାନ୍ତରକୁ ଘେନିଯାଇଥିଲା, ତୁମ୍ଭେ କି ସେହି ନୁହଁ? _39. ସେଥିରେ ପାଉଲ କହିଲେ, ମୁଁ ତ ଜଣେ ଯିହୁଦୀ, ତାର୍ଷ ନଗରର ଲୋକ, କିଲିକିଆର ଗୋଟିଏ ଅସାମାନ୍ୟ ନଗରର ନାଗରିକ; ଏହି ଲୋକମାନଙ୍କୁ କଥା କହିବା ପାଇଁ ମୋତେ ଅନୁମତି ଦେବା ନିମନ୍ତେ ମୁଁ ଆପଣଙ୍କୁ ନିବେଦନ କରୁଅଛି । _40. ସେ ଅନୁମତି ଦେବାରୁ ପାଉଲ ସୋପାନରେ ଠିଆ ହୋଇ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ହସ୍ତ ଦ୍ଵାରା ସଙ୍କେତ କଲେ; ଆଉ, ସମସ୍ତେ ନୀରବ ହେଲା ଉତ୍ତାରେ ସେ ଏବ୍ରୀ ଭାଷାରେ ସେମାନଙ୍କୁ କହିବାକୁ ଲାଗିଲେ,